آمار ۱۶۰۰۰ کشته بس نیست؟
باورکردنی نیست؛ اما آمار کشتگان تصادفات نوروزی امسال هم همچون سال‌های گذشته آن‌قدر بالا بود که از یک طرف مسئولان را بیشتر از قبل نگران کرد و از سوی دیگر، مردم را واداشت تا تعداد مرگ‌های جاده‌ای در نوروز را با حوادث دلخراش و تروریستی در بروکسل مقایسه کنند. چه اتفاقی می‌افتد وقتی سال نو، به جای طلیعه درخشان یک زندگی تازه و شاداب و سالم، رخت سیاه به تن اهالی یک خانواده می‌کند؟ یکی از موضوع‌هایی که در دنیا در حوزه اجتماعی هم مورد توجه قرار گرفته، تصادفات جاده‌ای است؛ چراکه این نوع سوانح به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر شاخص‌های سلامت (جسمی، روانی و اجتماعی) هر کشوری تأثیر زیادی دارند. پیامد‌های تصادفات جاده‌ای می‌تواند منجر به معلولیت‌هایی شود یا خانواده‌ای زن سرپرست خود را از دست بدهد یا کودکی را یتیم کند. آنچنان که آمارها می‌گویند، در سال ٩٣ بیش از ١۶ هزار نفر در ایران به خاطر تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست داده‌اند؛ به عبارتی هر ساعت ٢/٢ نفر در کشور بر اثر تصادف به کام مرگ رفته‌اند و به استناد آمارها، هشت تا ١٠ برابر این میزان، مصدوم و معلول روی دست جامعه مانده است! باور نمی‌کنید؛ اما سومین عامل معلولیت در کشور، تصادفات جاده‌ای هستند به طوری که از ١٢هزارو ۵٠٠ نفر از معلولان ضایعه نخاعی تحت پوشش بهزیستی، شش‌هزارو ٨٢۵ نفر، یعنی حدود ۵۵ درصد به دلیل تصادفات رانندگی بوده‌اند. سومین دلیل زن سرپرست خانوارشدن در کشور نیز همین تصادفات هستند تا جایی که مرکز پژوهش‌ها هشدار داده تصادف جاده‌ای دیگر یک اتفاق یا یک رخداد ساده با بار اقتصادی و مالی نیست بلکه جزء لاینفک حوزه گسترده اجتماعی محسوب می‌شود. واقعیت این است که در کشور ما با پدیده‌ای مواجهیم که هر سال ضررهای گسترده‌ای را به جامعه تحمیل می‌کند، خسارت‌هایی که در حوزه اقتصادی حدود شش درصد از تولید ناخالص داخلی را از بین خواهند برد و در حوزه اجتماعی، لطمات جبران‌ناپذیری بر پیکره روح و روان و سلامت اجتماعی افراد باقی می‌گذارند. می‌گویند که تعداد قربانیان جاده‌ای در نوروز امسال، چهار درصد کاهش داشته است، این را باید به فال‌نیک گرفت اما هنوز رقم ١۶ هزار نفری مرگومیرهای جاده‌ای ترسناک و نگران‌کننده است؛ ما جامعه‌ای کم‌نظیر در دنیا هستیم که هر سال، حدود همین تعداد از نیروهای انسانی‌مان را در قربانگاه جاده‌های کشور از دست می‌دهیم. مردم هم انگار آداب سفر را فراموش کرده‌اند؛ از یاد برده‌اند که ایرانی‌ها یکی از امن‌ترین و ایمن‌ترین سفرهای دنیا را در اعصار کهن تجربه می‌کردند و مسئولان هم به جای فرهنگ‌سازی و کمک خواستن از ان‌جی‌اوها، خواسته‌اند با افزایش جریمه‌ها به کاهش آمار مرگومیرهای جاده‌ای بپردازند که هنوز تا وضعیت مطلوب، فاصله بسیار زیادی دارند. از میان آمار تصادفات امسال، ۴۴ درصد واژگونی خودروها به ما یادآوری می‌کند که حتی رانندگان نیز به فکر سلامت خود نیستند. اگر مردم در این راه به اصلاح الگوهای غلط نپردازند، نوروزهای ما همچنان با دلواپسی مسافرانی که راهی سفر کرده‌ایم، همراه خواهد بود.
منبع: روزنامه شرق