سردی روابط در خانواده
کودک در محیط گرم خانواده احساس صفا و امنیت می کند و ضمنا در چنین محیطی است که درس رحم و وفا و ادب از دیگران می آموزد.
ایثار ،تقوی،گذشت و تعاون در چنین خانواده هایی شکل می گیرد.بسیاری از رفتارهای ناروای کودکان در سایه مهرورزی ها و سلوک صمیمانه والدین از بین می روند و یا فرصت ظهور و بروز پیدا نمی کند.
نیاز به مناسبات گرم:
اگر والدین کودک در پرتو عشق و محبت با هم گرم و صمیمی بوده و قلبی سرشار از محبت و عنایت داشته باشند کودک نه تنها نسبت به آنها حسود نخواهد بود بلکه از آن شادمان و خرسند شده و سعی خواهد کرد در حیات خود صمیمی و با عاطفه باشد.کودکان ما نیاز دارند که والدین با نوازش و بوسیدنشان کانون خانوادگی و شرایط حیات را برای آنها گرم و دلفریب ساخته و زمینه ساز اطمینان و اعتماد آنان نسبت به زندگی باشند و امنیت آنان را از هر حیث فراهم سازد.
محیط سرد و ویژگی آن:
۱.از گرمی والدین نسبت به فرزندان تحت هر عنوانی خبری نسیت و حتی تغذیه کودک از شیر مصنوعی است.
۲.مادر سر گرم کار خارج از منزل است و رسیدگی نسبت به فرزندان توسط دایه و بستگان و گاهی دیگر اعضای خانواده صورت می‌پذیرد.
۳.وضع غذا و استراحت در آن نامنظم است و متاسفانه از عزت نفس هم خبری نیست.
۴.وظایف خانوادگی به نحو صحیح انجام نمی شود و نظم و انضباط در خانواده خبری نیست.
۵.کودک از مراقبت مادر و حمایت و انضباط پدر محرم است و کمتر می تواند خود را در کنار آنها ببیند.
۶.در خانه خشونت بیش از مهر است و استبداد بیش از بحساب آوردن رای و نظر دیگران است.
۷.امکان بیرون ریختن احساسات ،تصریح و شادی در آن کم است زیرا والدین حال و حوصله ندارند.
علل سردی کانون:
۱.عدم دلگرمی زوجین به یکدیگر :گاهی ازدواج مصلحتی در خانواده ای پدید می آید و زن و شوهر چون دو موجود بیگانه و ناخواسته به زندگی با هم تن در می دهند و این امر سبب می شود که نتوانند یکدیگر را دوست بدارند و در نتیجه نسبت به هم سردند و این امر حتی پس از ولادت فرزندان نیز درباره شان صادق است.
۲. اشتغال مادران: گاهی مادران برای کسب درآمد و تحمیل معاش و کمک به زندگی خانواده و همکاری با شوهر تن به کار و شغل می دهند.این امر گاهی سبب تغییر خلق و خوی زن می شود بدان خاطر که یا راه و رسم اداری را پیش می گیرد و یا خستگی ناشی روزانه حال و حوصله ای برای او باقی نمی گذارد.
۳. غلبه یأس در خانواده:گاهی کانون خانوادگی سرد است از آن بابت که محیط امیدی برای طفل وجود ندارد و آنچنان جاذبه ای در آن نیست که بسوی آن کشیده شود.
۴.زندگی در کنار دیگران: کودک در دست و در کنار مادر خود نیست واورا به دست دایه سپرده اند،برادر یا خواهر ارشد سرپرستی اورا برعهده دارد،کودک در کنار ناپدری و نامادری است.
۵.زندگی محدود و غریبانه:گاهی کودک در خانه تنها است از مدرسه برگشته و باید ساعت ها در خانه تنها بماند تا پدر و مادرش برگردد و یا در خانه هم بازی ندارد .
پیامد محیط سرد:
طفلی که در محیط سرد به دنیا آید و رشد کند ،دچار افسردگی و اضطراب است به خود فرو رفته و نگران است ،خانه برای آنها سرد خانه ای است،طبعا بسوی مراکزی کشانده می شود که در آنها مهر و محبتی باشد و این خود رمز بسیاری از فسادها و آلودگی هاست.
پاره ای تحقیقات درباره کودکانی این چنینی نشان داده است که اینان:
دچار تنهایی شدیدند،منزوی و گوشه گیر بار می آیند ،در اضطراب و تشویش بسر می برند،از لحاظ عاطفی احساس محرومیت دارند،خود را افراطی مطرود و تنبیه شده بحساب می آورند،از شخصیت متعادل برخوردار نیستند.
راهکار:
در ایجاد محیط گرم برای زندگی کودک و جاذب کردن کانون ،زن و شوهر هر دو وظیفه مندند ولی وظیفه و نقش مادر و هم رسالت او در این امر سنگین تر است .در موادری که به خاطر ضرورتی مادران تن به کار می دهند باید به این نکته توجه کنند که اشتغال آنان نباید مانع از رسیدگی به بعد خانواده و فرزندان باشد و میدانیم که در چنین صورتی ،وظیفه بس سنگین و مشکل می شود زیرا زحمت مادران دو برابر و طبیعتا اجرا چند برابر است.
منابع:
.کودک و خانواده نابسامان /دکتر علی قائمی
.مهارتهای اجتماعی در ارتباطات میان فردی/ اون هارجی ،کریستین ساندرز/خشایار بیگی
تهیه و تدوین:ستوانیکم خسروداد کیانی(مشاور و مددکار کلانتری۱۸ هفشجان) استان چهارمحال و بختیاری