سکوت رؤسایجمهور در ادوار مختلف در گفتوگوهای مستقیم با مردم در حوزه مسائل اجتماعی، تمامی ندارد.
سکوت رؤسایجمهور در ادوار مختلف در گفتوگوهای مستقیم با مردم در حوزه مسائل اجتماعی، تمامی ندارد. واقعیت این است که رؤسایجمهور معمولا درباره همه چیز صحبت میکنند، جز موضوعات اجتماعی؛ زیرا امنیت در کشور محقق نمیشود، مگر در حالتی که جرم و جنایت و آسیبهای اجتماعی کم باشد؛ اما متأسفانه بیتوجهی و کمتوجهی به موضوعات اجتماعی در سخنان رؤسای دولتها به یک رویه تبدیل شده است. این سکوت درباره مسائل اجتماعی، مخصوصا از دکتر حسن روحانی پذیرفتهشده نیست؛ زیرا ایشان در اولین سخنرانیشان پس از تنفیذ حکم ریاستجمهوری بر پیگیری دو موضوع مهم در دوران مسئولیتشان تأکید کردند؛ اول معیشت مردم و دوم پیشگیری از آسیبهای اجتماعی. ما انتظار داریم همانطور که رئیسجمهور درباره بد و خوب وضعیت اقتصادی کشور و بد و خوب وضعیت سیاست داخلی یا بینالمللی کشور سخن میگوید درباره بد و خوب حوزههای مختلف اجتماعی نیز صحبت کنند و از مردم بخواهند در این زمینه مانند دیگر زمینهها مشارکت کنند. حساسیت رئیسجمهور در حوزههای اجتماعی باعث میشود کابینه او و بدنه دولت نیز نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری نشان دهند و سکوتشان در این زمینه، یعنی کنارآمدن با مسائل اجتماعی. دکتر روحانی اگر در زمینه بیمه سلامت حساسیت دارند و به سلامت بدن توجه نشان میدهند، باید به سلامت اجتماعی هم توجه داشته باشند. بخشی از این سلامت اجتماعی تحتتأثیر آسیبهای اجتماعی است و بخش دیگرش تحتتأثیر مؤلفههایی مانند مشارکت، اعتماد، مسئولیت اجتماعی و… است. متأسفانه در سخنان رئیسجمهور نشانی از توجه به حوزه اجتماع نبود؛ و در برنامه ششم توسعه هم که برنامهای پنجساله و نقشهراه کشور است، ضعیفترین بخش، بخش اجتماعی بود؛ درحالیکه توسعه، بدون نیروی انسانی سالم، نیروی انسانی متعهد به قوانین، هنجارها و ارزشهای اجتماعی، ممکن نیست.
سیدحسن موسویچلک مددکار اجتماعی
منبع: روزنامه شرق