محدودیت شدید، «بیبند و باری زیرپوستی» میآورد
دکتر امانالله قرائی مقدم گفت: وقتی هر کس از پدرش قهر میکند میآید و به مو و پوشش جوان گیر میدهد، احساس سرخوردگی را در جوان به وجود میآورد، یا اینکه وقتی در فرهنگسراها مدام جوانان را کنترل میکنند بدیهی است جوان احساس آزادی نمیکند. محدودیت شدید، «بیبند و باری زیرپوستی» به وجود میآورد که قربانی اصلی آن جوانان و زوجهای جوان هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم، یکی از مهمترین وظایف وزارت ورزش و جوانان را تلاش برای جلوگیری از «فرار جوانان» کشور دانست و در گفتوگو با خبرنگار «نامه» گفت: یکی از مباحثی که جناب آقای دکتر روحانی در مناظرات به آن اشاره کردند مسئله فرار مغزها بود که من آن را فرار جوانان تعبیر میکنم چرا که بخش بزرگی از مغزهای فراری، مغزهای جوان این مرز و بوم هستند و وزارت ورزش و جوانان در کاهش شدت و حدّت این معضل میتواند نقش مهمی را ایفا کند.
دکتر امانالله قرائیمقدم ریشه فرار جوانان را ترس شدید از آیندهای نامشخص دانسته و ادامه داد: بخش اعظم جوانان امروز با مشکلی به نام «بیآینده بودن» روبرو هستند. آنها نمیدانند آیا با این وضعیت نابسامان اقتصادی شغلی خواهند یافت؟ آیا شغلی که مییابند متناسب با شأن آنها خواهد بود؟ آیا قادر به تهیه مسکن خواهند بود؟ آیا موفق میشوند زوجی مناسب را برای ادامه زندگی خود پیدا کنند و قس علیهذا. همه این ها باعث میشود که آنهایی که دستشان میرسد یا قدرت ریسکپذیری بالاتری دارند از کشور خارج شوند و ریسک رفتن به آن سوی مرزها را بر ماندن به جان بخرند.
وی مشکل دیگر جوانان را نداشتن آزادیهای اجتماعی و دیگر آزادیها مطرح کرد و گفت: وقتی هر کس از پدرش قهر میکند میآید و به مو و پوشش جوان گیر میدهد، احساس سرخوردگی را در جوان به وجود میآورد، یا اینکه وقتی در فرهنگسراها مدام جوانان را کنترل میکنند بدیهی است جوان احساس آزادی نمیکند. من طرفدار بیبند و باری نیستم اما محدودیت شدید، اتفاقا «بیبند و باری زیرپوستی» به وجود میآورد که قربانی اصلی آن جوانان و زوجهای جوان هستند. همین طور درباره آزادی بیان نباید به جوانان اینقدر سخت بگیریم. آنها اگر این حرفها را نتوانند به مسئولان بزنند پس باید برای چه کسی بیان کنند؟ آیا درست است که به آغوش بیگانگان پناه برند؟
این صاحبنظر مسائل اجتماعی، جوانان ایران را افرادی بسیار مستعد دانسته و ادامه داد: شما به ورزش و علم و هنر ما نگاه کنید؛ هر جا ما جوانها را جدی گرفتیم، برای آنها امکانات فراهم کردیم و به آنها آزادی معقولی دادیم، رشد کردند و در جهان درخشیدند. گذشته چراغ راه آینده ماست پس ما باید از این اتفاق عبرت مثبت گرفته و فضا را برای بروز خلاقیت و استعدادهای جوانان فراهم کنیم.
قرائیمقدم افزایش نشاط در جامعه را منوط به حضور فعال جوانان در جامعه عنوان کرد و ضمن پرهیز از نگاه افراطی به دین گفت: در حسینیهها نمیتوان به شادی پرداخت. هر چیز کارکردی دارد. باید فضاهای ورزشی و تفریحی لازم را برای همه و بخصوص جوانان فراهم کرد تا آنها از لاک افسردگی درآیند. باید بین جوانان و سنتهای مذهبی و ملی آنها آشتی دوباره برقرار کرد و این تنها از طریق ملایمت مذهبی امکانپذیر است.
این آسیبشناس اجتماعی، وزارت ورزش و جوانان را رابط دولتی جوانان با کابینه دانست و معتقد است باید وزیری روی کار بیاید که قدرت چانهزنی بالایی با دیگر وزارتخانهها و مقامات داشته باشد و با خواستههای جوانان از نزدیک آشنایی داشته باشد. این استاد دانشگاه البته تاکید میکند که گزینه خاصی برای پیشنهاد دادن مد نظر ندارد.