مددکاران اجتماعی، در دل کویر گل سرخ می رویانند.

“مددکاران اجتماعی، در دل کویر گل سرخ می‌رویانند”

سیزدهم رجب‌المرجب مصادف با سالروز تولد بزرگ مددکار عالم هستی حضرت علی (ع) است. همانی که در دل سوت و کور شب، انبان نان و خرما بردوش، در خرابه های کوفه به تسلای دردمندان بی‌نوا می‌رود :

به جز از علی نباشد، به جهان گره‌گشایی

طلب مدد از او کن، چو رسد غم و بلایی

چو به کار خویش مانی، در رحمت علی زن

که به زخم دل ها، ننهد کسی دوایی

نظری ز لطف رحمت، به من شکسته‌دل کن

تو که یار دردمندی، تو که یار بی‌نوایی

این روز در ایران اسلامی و عزیز به عنوان روز پدر و روز “مددکار اجتماعی ” نیز نامیده می‌شود.

مددکاران اجتماعی که ضمن توجه به انجام مأموریت‌های اصلی خود برای ارتقای مستمر کیفیت زندگی آحاد مردم و توسعه شاخصهای سلامت اجتماعی، هم‌نشینی با محرومان و دل‌شکستگان، مسکینان از هستی رمیده ،غمگینان خواب از سر پریده ،کودکان ناکام، طفلان بدون نان‌آور، و در یک کلام انسانهای دردمند را نعمتی می‌دانند که از طرف خداوند به آنها هدیه شده است که شوق و دعای خالصانه آنان را با هیچ گهر گرانبهایی معاوضه نمی‌کنند. مددکاران اجتماعی انسانهای عاشقی هستند که در قلب عشاق می‌سوزند و قلب پاکشان، مأمن رازهایی است که هیچگاه از آنان به عنوان نردبان ترقی خود استفاده نمی‌کنند. به قول شهید دکتر چمران “چون با درد آشنا هستند ارزش کیمیایی آن را می‌دانند و از این فرصت استفاده کرده تا خواسته های نفسانی خود را زیر کوه غم و درد بکوبند.

مددکاران اجتماعی انسانهایی هستند که: در دل کویر، گل سرخ می‌رویانند و به دیگران عشق و زندگی می‌بخشند و برای قلبهای پردرد دیگران از کوی عاطفه قاب می‌سازند و در میان دستان پرمهرشان، یک جهان عشق خدمت به انسانیت است به گونه ای که این ودیعه عشق را نه می‌توانند از آنان بگیرند، نه بخرند، نه بربایند و هیچگاه حاضر نمی‌شوند این فرصت خدمت را، نردبان ترقی خود قرار دهند و آرزو  می‌کنند که: هیچ دلی مضطرب، هیچ دیده‌ای گریان، هیچ لبی بی‌لبخند و هیچ دستی بی‌یاور و هیچ سفره‌ای تهی و چراغ هیچ کانون گرم خانواده‌ای خاموش نباشد. مددکاران اجتماعی انسانهایی هستند که “قد قامت الصلاه” عشق را در محراب دفتر کار و زندگی خود، به سوی قبله چشمان پر عاطفه می‌گویند، مددکاری اجتماعی را نه فقط شغل و حرفه خود، که آن را جهاد خود، معراج خود، نماز خود و نیاز خود می‌دانند. آنان شاعران غزلهای عاطفه هستند که تخلصشان “مددکاری اجتماعی” است.

فرا رسیدن سیزده رجب ولادت بزرگ مددکار عالم اسلام  منظومه علم و ایمان و خرد ،خانه‌زاد خدا و مولای عشق و عرفان و روز مددکار اجتماعی بر شما  خانواده محترم مبارک باد.

سید حسن موسوی چلک

مددکار اجتماعی