چرا باید درباره آینده اعتیاد نگران بود؟

سیدحسن موسوی چلک
سیدحسن موسوی چلک

شاید کمترکسی در ابتدا باور می کرد بعد از برخوردهایی که با معتادان در اوایل داشتیم کسی جرات پیدا کند بعد ازآن به سراغ تریاک یا انواع مواد مخدر گرایش پیدا کند. اما دیری نپایید که موضوع مواد مخدر نگرانی هایی را ایجادکرد تا اینکه ستادی با ریاست رییس جمهوری و عضویت بالاترین مقام دستگاه های اجرایی، انتظامی و قضایی تشکیل شد. قانون مبازه بامواد مخدر تصویب و چند دفعه نیز اصلاح شد. اما با وجود اقدامات انجام شده، هیچ گاه نتوانستیم در جهت کاهش رشد مصرف کنندگان مواد مخدر موفق شویم. علاوه بر آن شاهد تنوع مواد مخدر و خطرناک تر شدن مواد مخدر از سنتی به صنعتی (شیمیایی) هستیم. در نوع اخیر، بیشتر جوانان و نوجوانان هر جامعه به آن گرایش پیدا می کنند و آثار تخریبی آن نیز بیشتر از مواد مخدر سنتی است. ضمن اینکه مصرف آن آسان تر، حمل و توزیع آن نیز راحت تر بوده و مشکلاتی مثل دود را هم ندارد. تولید آن نیز داخل خانه ها (لابراتوارهای خانگی) امکان پذیر است و درآمد بالایی هم دارد. حجم آن کم است ولی میزان مسمومیت آن بالاست و درمان آن هم بسیار دشوار است. آثار مخرب روانی و افزایش اختلالات روانی، افسردگی، اضطراب و رفتار های پرخاشگرانه، توهم، هذیان از جمله آثار مصرف این مواد است. همچنین می توان به افزایش رفتار های پرخطر جنسی و اقدام به قتل پس ازمصرف این نوع مواد مخدر نیز اشاره کرد. همه این شرایط به علاوه آسان تر بودن روش مصرف و تنوع پذیری بیشتر این نوع مواد و ناکارآمدی شیوه های درمانی موجود در استفاده کنندگان از مواد مخدر صنعتی، نگرانی را درباره آینده مواد مخدر بیشتر می کند. افزایش آمار کشفیات این نوع مواد در کشور نیز موید نکته فوق است. فقدان توجه به عوامل و پیامد های اجتماعی مصرف مواد مخدر صنعتی و نوین نیز موجب خواهد شد تا هزینه بیشتری را در آینده در این زمینه بپردازیم. بدون شک زنجیره یی بودن آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد به مواد مخدر و تاثیر و تاثر آنها موجب خواهد شد تا اعتیاد به مواد مخدر زمینه گسترش جرایم وآسیب های اجتماعی دیگر را در جامعه افزایش دهد. تاملی درآمار زندانیان مواد مخدر نسبت به کل زندانیان کشور، تاثیر اعتیاد در آمار طلاق، سرقت و… گویای همین مساله است. علاوه بر موارد فوق گسترش آمار معتادان در هر جامعه یی بر امنیت اجتماعی آن جامعه نیز تاثیرمنفی خواهد گذاشت و افراد را در ایفای نقش های اجتماعی خود دچار مشکل می کند. این در حالی است که امروزه مهم ترین عامل توسعه در هر کشوری نیروی انسانی سالم، خلاق، موثر، مسوولیت پذیر و کارآمد است. اعتماد میان افراد در ارتباطات اجتماعی خدشه دار می شود، حتی نزدیک ترین کسان افراد ازجمله پدر، مادر، برادر، خواهر، فرزند، همسر و… از آنها دوری می کنند و منزلت اجتماعی افراد کاهش پیدا می کند. بی نظمی ها درمحیط کار، مدرسه و سایرمحیط های اجتماعی و… افزایش می یابد.فراموش نشود که علاوه بر افراد معتاد به مواد مخدر صنعتی، خانواده و جامعه هم دچار مشکلاتی می شوند و خسارت می بینند. با توجه به موارد فوق آیا نبایددرباره آینده مواد مخدر نگران بود؟

سید حسن موسوی چلک

مددکاراجتماعی

منبع:روزنامه اعتماد۳۰/۲/۹۲