دل نوشته ایی برای مددکاران اجتماعی ایران ، نه گلا یه ایی از آنان

سیدحسن موسوی چلک
سیدحسن موسوی چلک

مددکاری اجتماعی در ایران از سال ۱۳۳۷بصورت علمی راه اندازی شد.از زمان تاسیس تاکنون تشکل های غیر دولتی  با عناوین مختلف از قبیل کانون مددکاران اجتماعی ایران، انجمن اسلامی مددکاران اجتماعی، انجمن مددکاران اجتماعی ایران و…فعالیت داشتند.اما واقعیت این است که مکانی که متعلق به انجمن باشد خریداری نشده بود.

روزی هم که به عنوان  رییس هیئت مدیره انجمن و رییس انجمن مددکاران اجتمای به همراه سایراعضاء محترم هیئت مدیره آغاز به کارکردیم مجبور بودیم جلسات را در آشپزخانه اساتید دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار کنیم.

این شرایط زیبنده جامعه مددکاری اجتماعی ایران نبود.درابتدا با کمک آقای قربانی برای یک سال وسایل را در صندوق عقب خودروهایمان نگهداری می کردیم،کارهای تایپ رادر خانه انجام می دادم تا اینکه سال ۹۰ ساختمانی را در فلکه دوم صادقیه رهن کردیم وتا تاریخ۱۱/۸/۱۳۹۲ در آن مکان بودیم.حداقل می توانم بگویم که چراغ این مکان برای انجمن روشن بود.چند وقت قبل به همراه چند نفراز اعضاء هیئت مدیره(خانم ها صفاری فر،رمضانلو و آقای قربانی) در دفترانجمن بودیم که تصمیم گرفتیم ساختمانی را خریداری کنیم.

با خودم گفته بودم که حدود ۵۶ سال قدمت داریم اما  ۵۶ متر در این مملکت به نام انجمن  مددکاران  اجتماعی ایران  نیست.دلم را به دریا زدم(البته با تدبیر) گفتم آقای قربانی این  هفته مکانی را می خریم.

دراین میان با چند نفر از پیشکسوتان هم مذاکره داشتم که  قصد انجام این کار رادارم. همگی گفتند کار بزرگ و خوبی است ما هم کنار شما هستیم حدود یک صد نفر را جمع می کنیم یکی دیگرازاین عزیران گفت من پنجاه نفر را جمع می کنم و ….حتی پیشنهاد برگزاری گلریزان قبل از انتخابات هیئت مدیره را دادندکه گفتم قبل از انتخابات هیئت مدیره انجمن، ممکن است شائبه ای پیش بیاید، قبول نکردم.تا این زمان  زمان پرداخت سه قسط فرارسیده بودکه با هر  زحمتی که بود چک ها پاس شد. چند باراز طریق پیامک شماره حساب انجمن را اعلام کردیم، اطلاعیه دادیم، با بسیاری از این دوستان که سالیان سال در این حوزه کارکردند، مسئولیت گرفتند، معروف شدند و …تماس گرفته شد.

از طرق مختلف پیامک ها چند بار ارسال شد.ولی دریغ از کمترین توجه به این پیامک ها.اعلام کردیم که هفتاد میلیون تومان کمک نیاز داریم.برای این که چگونه حساب انجمن خالی نباشد و چک آخرکه هشتاد و پنج میلیون تومان بود پاس شود هم تمهیداتی اتخاذ کرده بودم.مراسم گلریزان هم درتاریخ ۹آبان برگزار شد که آقای هوشنگ کیا کمک کرد تا در ساختمان ایشان برگزار شود و مجبور نشویم مبلغی را هم برای اجاره رستوران بدهیم.هیچ کدام از آن اقایان وخانم ها شرکت نکردند، کمک هم نکردند، ولی چند نفل که خودشان هم مشکل مالی دارند،آمدند وکمک هم کردند.میزان کمک مهم نبود نفس کار مهم بود.این جا بود که قبول کرم که بخشش دل بزرگ می خواهد نه توان مالی.

سرتان را درد نیاورم کل پولی که بابت کمک دریافت کردیم حدود ۷میلیون تومان شد.که چهار و نیم میلیون تومان را افراد غیر مددکار اجتماعی کمک کردندکه آقای قربانی در این زمینه خیلی فعالیت کردند و حدود دو و نیم میلیون تومان را هم مددکاران اجتماعی.که نزدیک به یک  و نیم میلیون تومان را هم   برخی از اعضاء هیئت مدیره جدید واریز کردند.

امروزکه این یادداشت را می نویسم ساختمان انجمن در دفتر اسناد رسمی شماره ۸۰ واقع درخیابان جمهوری بین گلشن و جمالزاده در حضور خانم ها زهره صفاری فرو محترم رمضانلو  به نام انجمن مددکاران اجتماعی ایران ثبت شده است.به هر شکلی بود با قرض و … نگذاشتم آبروی انجمن برود.تا این جا اشاره کردم که چه برما برای خرید گذشت.

اما اگر ۱۰۰۰ نفرمددکار اجتماعی هر  کدام ۲۰۰ هزارتومان کمک می کردند به همین میزان هم از اطرافیان مشارکت می گرفتند چه مبلغی به حساب انجمن مددکاران اجتماعی ایران(نه موسوی چلک) واریز می شد.نه هرنفر ۱۰۰ هزار تومان واریزمی کردند ۱۰۰ هزار تومان هم مشارکت می گرفتند.اگر چک شخصی میدادم این قدر ناراحت نبودم که چک انجمن راداده بودم.آبروی من برای یک نفر است ولی حفظ  آبروی مددکاری اجتماعی خیلی مهم تر از آبروی خودم بود.یک روز می بایست این کار را می کردیم تا صاحب مکان ملکی شویم.آیا باید منتظر می ماندیم تادیگران برای ما این کار را انجام دهند؟اصلا آیا دیگران حاضرند برای ما این کار را انجام دهند وقتی خودمان حرکتی نمی کنیم؟«مشارکت» جامعه مددکاری اجتماعی کجا در عمل معنا پیدا می کند؟

البته هنوز هم دیر نشده است از همین امروز هم می توانیم پیشنهاد بالا را عملی کنیم.برای خرید تجهیزات، تامین هزینه جاری انجمن،پرداخت کسری های قبلی و …نیازمند کمک هستیم.در هر صورت این ساختمان مبارک جامعه مددکاری اجتماعی ایران باشد چون به نام انجمن مددکاران اجتماعی ایران است.

در پایان از همه کسانی که به هرشکلی کمک کردند سپاسگزاری می کنم،ازآنانی  هم که کمک نکردند نیز، ممنونم که چشمم را با واقعیت بیشتر آشنا کردند.

.امیدوارم که روزی برسد که ساختمانی شایسته نام مددکاری اجتماعی ایران به نام انجمن شود.همانگونه که سازمان نظام  پزشکی،روانشناسی و …دارند.انشاءا…

سید حسن موسوی چلک

رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران

تهران – چهاردهم آبان ماه یکهزار و سیصد و نود و دو  شمسی