سخن دبیر علمی سومین کنفرانس مددکاری اجتماعی ایران

با تصویب سند چشم انداز ایران ۱۴۰۴ مقرر شد در چهار برنامه پنج ساله توسعه ویژگی های مورد انتظار کشور در این سند تحقق پیدا کند.ازجمله این ویژگی ها می توان به جامعه برخوردار از امنیت، سلامت، خانوداه مستحکم، رفاه و …اشاره کرد.به همین منظور قبل از تدوین هر برنامه ابتدا سیاست های کلی برنامه تدوین، تصویب و ابلاغ می شود و پس از آن احکام برنامه پنج ساله متناسب با سیاست های ابلاغی تدوین و در قالب لایحه از طریق دولت به مجلس ارسال می شود و پس از تصویب در مجلس شورای اسلامی وتایید شورای نگهبان به دولت ابلاغ می شود. دولت هم برنامه را به مراجع ذیربط ابلاغ می کند تا در تدوین برنامه ها به مفاد این قانون توجه کنند.

تاملی کوتاه بر پنج برنامه بعد از انقلاب اسلامی نشان می دهد به جز برنامه چهارم توسعه، در بقیه برنامه کمترین توجه هم به حوزه اجتماعی نشده است. مروری بر احکام برنامه پنجم توسعه کشور نشان می دهد که علیرغم توجه به حوزه اجتماعی درسیاست های کلی برنامه، در احکام این برنامه هیچ توجهی جدی به اموراجتماعی نشده است.

این مسئله گویای این نکته می تواند باشد که امور اجتماعی در این برنامه و برنامه های قبل در حاشیه سیاستگذاری های کلان کشور بود دغدغه جدی سیاستگذاران نبود.امروز هم می توان همین ادعا را تکرار کرد که همچنان امور اجتماعی در حاشیه است.شاید بتوان به دلایلی از قبیل: نگاه تک بعدی در این برنامه ها به حوزه های اقتصادی و عمرانی، ضعف دستگاه های اجتماعی در تقویت امور اجتماعی ، عدم حضور تصمیم گیران مسلط به امور اجتماعی در سیاستگذاری اجتماعی در مراجع ذیربط، پویا نبودن حوزه های علمی امور اجتماعی در بخش های دولتی وغیر  دولتی، عدم تمایل جدی دولت ها برای توجه جدی به امور اجتماعی و هراس از مطالبه گری اجتماعی به دلیل پیچیدگی این امور و دشواری پاسخگویی در این حوزه و …اشاره کرد.

با توجه به شرایط اجتماعی کشور و افزایش مسایل و آسیب های اجتماعی، افزایش زنان سرپرست خانوار، افزایش پرونده های قضایی، گسترش بی نظمی اجتماعی، بالانبودن شاخص نشاط اجتماعی در جامعه، تنوع آسیب های اجتماعی، تغییر الگوهای امور اجتماعی، گسترش تکنولوژی ها، توسعه شهرنشینی و سکونتگاه های غیر رسمی، بی توجهی به پیوست های اجتماعی و ضعف جدی در ارزیابی تاثیرات اجتماعی، افزایش خشونت های خانگی،کاهش نرخ رشد جمعیت، افزایش جمعیت سالمندی،گرایش زنان و دختران به آسیب های اجتماعی، کاهش سن افراد درگیر آسیب های اجتماعی،  بالا نبودن شاخص های  سرمایه اجتماعی،  و …و تاثیر این شرایط بر حوزه امنیت  و سلامت اجتماعی در جامعه  وکیفیت زندگی مردم ضروری است تا در این مقطع بیش از هر زمانی به امور اجتماعی توجه شود.

به همین منظور محور اصلی  سومین کنفرانس مددکاری اجتماعی ایران که در دانشگاه آزاد اسلامی گناباد با همکاری و مشارکت تمام سازمان های مرتبط از جمله وزارت کشور، وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی، سازمان بهزیستی کشور و … و انجمن مددکاران اجتماعی ایران(دبیر خانه علمی کنفرانس) برگزار می شود به موضوع «امور اجتماعی در برنامه ششم توسعه» اختصاص یابد تا برای اولین بار متخصصین و نخبگان اجتماعی قبل از تدوین سیاست های کلی و احکام برنامه دیدگاه ها و نظرات خود را ارائه نمایند.

 با این امید که با تحلیل دقیق وضعیت موجود بتوان پیشنهادات کاربردی برای سیاستگذاری اجتماعی در برنامه ششم توسعه کشور را به عنوان نتایج کنفرانس به مراجع ذیربط در تدوین سیاست های کلی و پس از آن احکام برنامه مذکور ارائه کرد.انشاء ا…

      سید حسن موسوی چلک

دبیر علمی سومین کنفرانس مددکاری اجتماعی ایران