سخن پایانی دبیر علمی کنفرانس “امور اجتماعی در برنامه ششم توسعه”

به حول قوه الهی سومین کنفرانس مددکاری اجتماعی ایران با عنوان« امور اجتماعی در برنامه ششم توسعه» در تاریخ های ۱۲ و ۱۳ شهریور ماه ۱۳۹۳ در دانشگاه آزاد اسلامی گناباد بر گزار شد.حضور مسئولین و نخبگان وکارشناسان اجتماعی از تمامی دستگاه های اجرایی، نهادهای عمومی و بخش های غیر دولتی و پژوهشکده ها و نمایندگان قوای مختلف کشور و حضور و همکاری کم نظیر رسانه ها و …. نشان داد که مدیران و متخصصین حوزه اجتماعی به اجماع در این زمینه رسیدند که توجه به امور اجتماعی در برنامه ششم توسعه بیش از پیش مهم و ضروری است. برگزاری چنین همایش با شکوهی در یک منطقه دور از مرکز کشور و حتی استان خراسان رضوی و مشارکت کم نظیر نخبگان اجتماعی گویای توانایی دانشگاه آزاد اسلامی و بطور کلی شهرستان گناباد و اعتماد حوزه اجتماعی کشور به این دانشگاه و انجمن مددکاران اجتماعی ایران به عنوان بخش های غیر دولتی می باشد . لذا بر خود فرض می دانم بر حسب وظیفه و به مصداق« من لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق» از همه دست اندرکاران اجرایی کنفرانس بویژه جناب آقای مهندس صفایی فرماندار، حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا صادقی امام جمعه محترم ،جناب آقای دکتر رجایی نماینده محترم مردم شریف گناباد و بجستان در مجلس شورای اسلامی، رییس محترم دانشگاه آزاد اسلامی گناباد جناب آقای دکتر مجتبوی ، معاونین، مدیران،کارشناسان و همکاران صدیق و زحمتکش دانشگاه در تمام حوزه ها، رییس و اعضای محترم شورای اسلامی شهر و شهردار گناباد،مسئولین کلیه ادارات گناباد که همکاری بسیار خوبی داشتند، دانشجویان وفارغ التحصیلان دانشگاه، اصحاب رسانه، رییس و اعضای محترم شورای اسلامی شهر و شهردار کاخک، هیئت مدیره و اعضای محترم انجمن مددکاران اجتماعی ایران، مدیران و کارشناسان ستادی و استانی دستگاه های همکار،..استاد فرهیخته دکتر محمد رضا واعظ مهدی مشاور محترم اجتماعی و فرهنگی معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور، استاد ارجمندم جناب آقای پرویز زارعی مدیرکل محترم دفتر حمایتی و توانمندسازی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سرکار خانم محترم رمضانلو… سپاسگزاری نمایم. سپاس ویژه من از جناب آقای دکتر همایون هاشمی رییس محترم سازمان بهزیستی کشور است که در جهت تقویت بخش علمی کنفرانس از هیچ کوششی دریغ نکردند گر چه به دلیل بیماری مادر محترم شان امکان حضور در کنفرانس میسر نشد. سپاس دیگر من از مسئولین کمیته های تخصصی و اعضای کمیته علمی و مشارکت کنندگان علمی که با ارسال مقاله وایراد سخنرانی بر غنای علمی کنفرانس افزودن، می باشد که خاضعانه در برابر علم و دانش وتواضع شان سر تعظیم فرود می آورم: بر فقیری و تهی دستی من طعنه مزن ای که داری به جهان ثروت و زر بیش از من سر تعظیم فرود پیش کسی می آرم که بود در ره دانش قدمی بیش از من مجددا از همه اساتید و فرهیختگانی که مقاله ارسال کردند و به دلیل محدودیت زمانی امکان ارائه مقاله بصورت حضوری فراهم نشد، عذرخواهی می کنم. در پایان لازم می دانم از دو برادر و استاد بزرگوار که در طول این ۹ سال آشنایی به بهانه برگزاری کنفرانس های مددکاری اجتماعی ایران درس های زیادی از آنها آموختم جناب آقای دکتر سید سعید حسینی و جناب آقای مجتبی حسین نژاد و خانواده های محترم شان سپاس ویژه داشته باشم.گذشت، صبوری، پیگیری، مسئولیت پذیری و تدبیر و ….ایشان ستودنی است.همیشه همکاری با آنان و دانشگاه آزاداسلامی گناباد را یک افتخار برای خود می دانم. امیدوارم در آینده هر یک از محور های سی گانه کنفرانس در کنفرانس های مستقل مورد کنکاش بیشتر قرار گیرد و پایان نامه های دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی بویژه در سطح تحصیلات تکمیلی و اولویت های پژوهشی مراجع ذیربط، و وحتی ایجاد رشته های جدید دانشگاهی در زمینه این محور ها(در مواردی که در کشورخلاء وجود دارد) انتخاب شود.بدون شک فقر دانش در حوزه سیاستگذاری اجتماعی دردآور است که این گونه کنفرانس ها،پژوهش ها و … می تواند بستری برای تولید دانش وانتقال تجارب در زمینه سیاستگذاری های اجتماعی باشد.

توفیق، عزت و سربلندی همه شما عزیزان را از خداوند منان مسئلت دارم.

کمترین مددکار اجتماعی

سید حسن موسوی چلک

رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران

و دبیر علمی کنفرانس