مددکاران اجتماعی منتظر فرش قرمز نباشند
شفاآنلاین :۵۴ سال طول کشید که جایگاه مددکاری به اینجا رسید اما به رغم اینکه هنوز جایگاه مان را به دست نیاوردیم ولی کمی جلو رفتیم . ضمن اینکه مددکاران نباید توقع داشته باشند دیگران برایشان فرش قرمز پهن کنند ..
سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفتگو با شفاآنلاین ضمن اعلام این مطلب اظهار داشت:
افرادی که در رشته مددکاری اجتماعی فعالیت می کنند برای اینکه بتوانند در جامعه رشد کنند و ایفای نقش نمایند باید به چنه نکته مهم حائز اهمیت توجه نمایند .
وی افزود : اول اینکه سازمان هایی که مددکاران اجتماعی را جذب می کنند چقدر به این شغل شریف باور دارند ، پس اگر مددکاری اجتماعی را به معنای واقعی باور کنند ، مددکار جایگاه بهتری خواهد داشت.
وی با بیان اینکه متاسفانه گستره بهره مندی مردم و جامعه از خدمات مددکاری اجتماعی خیلی زیاد نیست تصریح کرد :
به عنوان مثال دانشگاه علامه طباطبایی مدت دو سال است که دانشجوی دکتری مددکاری اجتماعی را می پذیرد و این در حالی است که هنوز کارشناسی ارشد در این رشته افزایش نیافته است. یعنی اگرقرار باشد خدمات مددکاری اجتماعی در دسترس مردم قرار گیرد باید دانشگاهها راتوسعه دهیم .ضمن اینکه متاسفانه وقتی اساتید ما بازنشسته می شوند جایگزین بسیار کمی برایشان داریم .
موسوی چلک در ادامه گفت : آیا میزان تاٌلیفات ما به اندازه قدمت ۵۵ساله فعالیت آکادمیک مددکاری اجتماعی در ایران است؟متاسفانه خیریعنی کتاب ها را یا از روی هم نوشتند یا ترجمه کردند.و این است که ما در مقایسه با جامعه شناسی و روان شناسی هنوز عقب تر هستیم.و هنوز داریم کتاب ها و قوانین قبلی را آموزش می دهیم.پس باید نظام آموزشی ما تغییر داده شود.
وی افزود: بحث بعدی اینکه به طور عمده مددکاری اجتماعی در ایران متکی بر روش فردی می باشد در صورتی که مددکار اجتماعی تاثیر گذار که جامعه را باورکند مددکار اجتماعی نیاز محور است نه مشکل محور. به همین دلیل ما همیشه مشکل محور بوده ایم یعنی انتظار دارند مشکلی که برای مددجو اتفاق می افتد توسط مددکار حل گردد این جا است که باز توانی مددجوصورت نمی گیرد، و دیگر اینکه افراد و همچنین مدیرانی که در حوزه مددکار اجتماعی فعالیت دارند مددکار نیستند .
موسوی با تاکید بر ضرورت همکاری مددکاران با یکدیگر گفت:
ما مددکاران نیاز به تعامل داریم و مددکاران باید متحد و همسو باشند . همچنین باید بیش از بیش تلاش کنیم جایگاه حرفه ای مان را بشناسیم تا بتوانیم حقمان را بگیریم زیرا مددکاران اجتماعی واقعا مظلوم هستند و بخشی از آن به این برمی گردد که در حوزه های اجتماعی ضعیف هستیم که باعث چالش بین مددکار اجتماعی و امور اجتماعی می شود.
وی خاطر نشان کرد :البته در این چند سال اخیر مددکاران در سازمان های مختلف مانند شهرداری و صنایع و ….حضور فعال داشته اند و این بدان معنا است که ما پیشرفت داشته ایم.
وی در ادامه افزود: ۵۴سال طول کشید که به اینجا رسیدیم پس علی رغم اینکه ما جایگاه مان را به دست نیاوردیم اما کمی جلو رفتیم ومددکاران نباید توقع داشته باشند دیگران برای ما فرش قرمز پهن کنند .بلکه خودشان نیز باید دست به کار شوند و این مهم با اتحاد یکدیگر صورت می گیرد پس باید دست یگدیگر را بگیریم نه پای یکدیگر را.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تصریح کرد: مددکاران ما واقع بین باشند زیرا شرایط جامعه برای بیشتر افرادی که در حوزه های مختلف کار میکنند یکسان است. به طور مثال بیشتر پزشکان عمومی ما در حرفه خودشان نیستند ویا بیکار هستند.پس باید دوستان منتقد شرایط جامعه و ساختار جامعه را بشناسند.
وی در پایان تصریح کرد: ما فرصت مشارکت در بخش های غیر دولتی را داریم که خیلی از رشته های دیگرنمی توانند داشته باشند.زیرا جامعه کنونی نیازش به مددکاری بیشتر شده است. و ایجاد اورژانس اجتماعی (خدمات پایگاه اجتماعی) این موضوع را ثابت می کند.
گفتگو :کتایون اعتمادی