بیانیه دبیرکل فدراسیون  بین المللی مددکاران اجتماعی در محکومیت خشونت در اراضی اشغالی فلسطین

همزمان با تشدید تنش در سرزمین های اشغالی و کشته و زخمی شدن دهها نفر از مردم، دکتر روری تروئل، دبیرکل دائمی فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی بیانیه ای در محکومیت اقدامات وحشیانه علیه مردم فلسطین منتشر کرد. وی در این بیانیه عالمانه، همدلانه و بشردوستانه تأکید کرده که فلسطینیان در رنج اند و باید برای حل این موضوع تدبیر عاجلی صورت گیرد. وی همچنین، با اشاره بر شعار مددکاران اجتماعی در سال جاری (اوبونتو: من هستم چون ما هستیم)، با استفاده از دانش مددکاری اجتماعی یک راه حل میانجی گرانه ارائه داده و در نهایت از همه از جمله مددکاران اجتماعی دعوت کرده که بر اساس تجارب موفق قبلی خود طرحی برای شروع یک گفتگوی موثر در جهت حل موضوع ارائه دهند.

بیانیه دبیرکل فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی در واکنش به تنش بین فلسطین و اسرائیل به شرح زیر است:

“آغاز یک گفتگو برای ایجاد صلح”

همه تجاوزها و آزارها از یک منشأ سرچشمه می گیرد. این منشأ ممکن است فرد، گروه یا دولتی باشد که خود را ورای انسانهای دیگر پنداشته و یک سرزمین {مشترک} را ملک طلق خود می انگارد. قدرت و کنترلی که این گونه به دست آید باعث ایجاد ناامنی حاصل از حس قربانی شدن می شود و اقدامات خشونت آمیز و پرخاشگرانه را توجیه می سازد. این هفته ما دوباره شاهد افزایش تنش بین اسرائیل و فلسطین بودیم که باعث ایجاد نگرانی جهانی و درخواست جهانیان برای پایان خشونت شد. ما هم موافقیم اما برای حل این موضوع به چیزی بیش از نگرانی نیاز است.

تلاشها برای تبعید اجباری ساکنین “محله شیخ جراح” به قصد اسکان مهاجرین یهودی یک تاکتیک  قدیمی و غیرانسانی است. من این را در بازدیدهایی که از این منطقه و کرانه باختری داشته ام به چشم خود دیده ام. مهاجرینی که غالبا تفنگ بر دوش دارند مرتباً ساکنین فسلطینی را مسخره می کنند، راه آنها سد کرده و بر سرشان فریاد می زنند. سربازان اسرائیلی در گوشه ای می ایستند و تماشا می کنند تا موقعی که یک فلسطینی عکس العمل نشان دهد. در یکی از بازدیدهایمان، یک بطری ادرار به سمت من و سایر افراد گروه من پرتاب شد. این از معدود دفعاتی بود که من از کوره دررفتم و خواستم واکنش نشان دهم اما همکار فلسطینی مان با اشاره چشم، به من زنهار داد و من فوراَ خونسردی خود را بازیافتم. {فسلطینیان} هر روز با چنین شرایطی زندگی می کنند و به اینها اضافه کنید ایست بازرسی های دائمی، منطقه محافظت شده که حق ورود به آن را ندارند و یک اشغالگر که  می تواند بدون چون و چرا خانه هایشان را ویران کند یا عزیزانشان را بی هیچ اتهامی بازداشت کند.

در اسرائیل، پیام رایجی که در تاکسی یا در خیابان می شنوم یا در روزنامه ها می خوانم این است “چرا فلسطینیان بساطشان را جمع نمی کنند و همین الان این سرزمین را ترک نمی کنند و بروند؟”. قصه زمانی برایم شفاف تر شد که از موزه هولوکاست دیدن کردم. وقتی که به همراه یک راهنما به یک تور در موزه زیرزمینی رفتم با دیدن اتاقهایی که در آنها قساوت آمیزترین صحنه های ایجاد شده دست بشر ایجاد شده بود، بیمار شدم. اما در انتها، راهنمای تور من گفت: ” نگران نباشد؛ با من بیایید” و مرا به بالای پله ها هدایت کرد و دو در بزرگ را گشود تا نور وارد شد. “ببینید”. به منظره ای از کرانه باختری اشاره کرد: “ما اکنون یک خانه داریم که مال خودمان است و هرگز کسی آن را از ما نخواهد گرفت.”

اما آنها نمی روند. من یک مددکار اجتماعی فلسطینی اهل اورشلیم غربی را ملاقات کردم که سه بار خانه شان با خاک یکسان شده بود و هر بار دوباره آن را ساخته بودند. دلیلش را از او پرسیدم و او برایم توضیح داد که ” در فرهنگ ما، خانه هایمان مانند خورشیدند. به ما بقا و زندگی می دهند و بنابراین لاجرم باید برای بازسازی آنها ثابت قدم بمانیم.” یکی دیگر از همکاران که حرف ما را می شنید گفت: ” کجا می توانیم برویم؟ برویم به کمپ پناهندگان که آنجا هم آزارمان دهند؟”

ما به عنوان مددکاران اجتماعی، محکم برای بقای صلح ایستاده ایم. ما انباشتی از دانش از سراسر جهان درباره نقش مددکاری اجتماعی در ایجاد صلح داریم. در جوامع ما، مددکاران اجتماعی سخت ترین مسیرها را برای کار با مردم طی می کنند تا نگذارند توجیهات سیاسی و فرهنگی به غلبه بر مردم بیانجامد و در عوض با مسیرهای بدون خشونت به درد و ناامیدی پایان دهند و دورنمای مشترک و جدیدی برای آینده ای بهتر و امنتر برای همه ایجاد کنند. عوامل کلیدی رسیدن به این هدف عبارتند از:

  • به رسمیت شناختن حقوق متقابل
  • پذیرفتن اینکه هر دو طرف باید در اجرای راه حل سهیم باشند
  • پذیرفتن اینکه هر خانواده ای به یک خانه نیاز دارد.
  • پذیرفتن اینکه سرزمین ها وجود دارند که همه ما از آن بهره مند شویم و ما، هم در قبال آن سرزمین و هم در قبال یکدیگر مسئولیم.

اکنون که دنیا برایجاد دوران اجتماعی – زیست محیطی جدید تمرکز کرده است ما هم می توانیم کاری در این مسیر بکنیم و از همکارانمان در سراسر جهان یاد بگیریم. در راستای شعار امسال مددکاران اجتماعی (“UBUNTU”)، مثالهایی را از افریقای جنوبی، روآندا، السالوادور، ایرلند شمالی و قبرس دریافت کرده ایم که در آنها مددکاران اجتماعی نقش کلیدی در ایجاد درک مشترک بین گروه های مختلف از مردم بر عهده داشته اند که بنیانی برای روابط آینده شان شده بود. ترسیم چشم اندازی توام با دسترسی برابر به شغل، مسکن، آموزش و سلامت به ما کمک می کند توافقات صلح آمیزی ایجاد کنیم. فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی آمادگی دارد تا از اعضای خود در این مسیر حمایت کند. ما مصرانه از همه شما دعوت می کنیم که {در اسرع وقت} تلفن را بردارید تا گفتگو را آغاز کنیم.

دکتر روری تروئل- دبیرکل فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی (IFSW)