یادداشت/ یک سال گذشت؛ مراقب خود هستیم؟
یک ماه دیگر می رسیم به جایی که انگار دنیا با مدل دیگری شروع شد (دی ماه١٣٩٨شروع کرونا ). نقطه ای که فکر نمیکردیم با این حجم از تغیر ناگهانی مواجه شویم. ابتدا فکر میکردیم مدت کوتاهی باید سپری کنیم تا بیمار نشویم ولی بعد کم کم به جایی که همه بیکار شدند فاصله ها زیاد ،روابط محدود و در این بین ،بیکاری خانواده ها ،روان های به هم ریخته ،دغدغه های مردم ،قلبهای شکسته به خاطر سوگ عزیزان، دلواپسی از دست دادن ها ، از بین رفتن ارزوها و رویاها ، تغیر برنامه ی زندگی ها مارا به یک افسردگی جمعی و بی انگیزگی نزدیک و نزدیک تر کرد. حال، جریان به صورتی همه گیر است که من به عنوان مددکار نمیدانم از خودم ،از خانوادم ،همکارم ،دوستانم،کمک و اثر گذاری مثبت را شروع کنم یا از مراجعینم و مردمی که تحت فشار بیشتری هستند زیرا همگی برحق حرف می زنند و در جایگاه های مختلف درست می گوییم.
لذا تنها نکته و کور سوی امیدم در این روزگار سخت همراه با رعایت پرتکل های بهداشتی رعایت و عمل و دقت به خود مراقبتی است. لذا، تا نتوانیم در هر سمت و شغلی از خود مراقبت کنیم نمیتوانیم اثر مثبتی بر خود و دیگران داشته باشیم به همین علت، باید که شروع کنیم. از کجا ؟؟
-وقتی از دیگران مراقبت میکنیم باید ابتدا به فکر خود هم باشیم.
-باید به نیاز های خودمان در زمانی که میخواهیم برای دیگران کاری انجام دهیم توجه کنیم زیرا اگر نتونیم درست نه بگوییم اضطرابمان بالا میرود و ان روی روابط بلند مدت ما تاثیر خواهد گذاشت.
-فرق همدلی و همدردی را بدانیم و مرز ان را برای استفاده با دیگران بدانیم .
و دردها و رنج های خود را زیاد نکنیم .
یادمان باشد ما هم مهم هستیم .
از طرف دیگر
-در جاهایی که باید با علم و آگاهی به احساس های خود گذشت داشته باشیم به خصوص در شرایطی که همه در خانه هستیم و با هم بودن در زمان های طولانی ممکن است باعث ایجاد توقع و درگیری شود .
-به عنوان پدر خانواده، سعی کنیم رفتارمان با خانواده مهربانانه باشد پدر عزیزم حق داری فشار ها بسیار سخت است اما با ایجاد اضطراب و برخورد نامناسب این طوفان را خشمگین تر نکنیم .
-به عنوان نازنین مادر، از خلاقیت های خود استفاده کنیم و سعی کنیم از خاطرات کم ولی عمیق کودکی خود و از اتفاقهای سختی که خانواده های دیگر نیز داشتند تعریف کنیم.
– به عنوان فرزندان دلبند خانواده، با نیروی جوان و فعال سعی کنیم با ایجاد فضای شاد حتی محدود تغییری در فضای خانه ایجاد کنیم.
این دوران سخت است و اینکه نمیدانیم کی تمام می شود نیز سخت ترش می کند.
و در نهایت، می دانیم که زمان در گذر است .
باید کمک کنیم تا بتوانیم چادر زندگی خود را گرم نگه داریم.
بازی های خانوادگی .دیدن فیلم ،سکوت کردن به موقع. ایجاد تنوع در پوشش. خوردن غذاهای ساده و تغیر کمی در سبک و روال زندگی شاید به ایجاد حال خوب کمک کند.
کمی امتحان کنیم.
گل اسمه باروتی
مددکار اجتماعی
