پیام دبیرکل فدراسیون به مناسبت روز جهانی مددکاری اجتماعی: ظرفیت مددکاران اجتماعی بسیار فراتر از انجام چند کار کوچک است
مددکاران اجتماعی می توانند دور باطل بحران را بشکنند و به مردم کمک کنند که زندگی و جامعه شان را تغییر دهند.
در غالب موارد، سازمانهای خدمات اجتماعی مانند درهای چرخان طراحی می شوند که روی افراد بحران زده متوقف می شوند و درست زمانی که نشانه های بحران فروکش می کنند آنها به شرایط تنش زای اولیه، یعنی همان جایی که همه خرابی ها از آن شروع شده برگردانده می شوند – یک دور دردآور، پرهزینه و غم انگیز.
خدمات اجتماعی رسمی، به ندرت بر تغییر محیط زندگی و بازیابی عشق و حمایت تمرکز می کنند چه رسد به اینکه از مردم بخواهند برای دفاع از حقوقشان در جامعه مشارکت کنند. اما باوجود این محدودیت ها، مددکاران اجتماعی در پی ایجاد ارتباطات اجتماعی دیرپایی هستند که بتواند در تمام طول زندگی افراد برقرار بماند. در بسیاری از کشورها، ما به این نوع اقدام، “کار فراتر از خدمت سازمانی” می گوییم. مثالهای بی شماری در سراسر جهان از این نوع اقدامات وجود دارد:
نادین، در سن ۹ سالگی، بعد از مراسم خاکسپاری درشهر لوساکای زامبیا در حالی پیدا شد که خانواده اش او را ترک کرده بودند. آخرین عضو باقی مانده خانواده اش در اثر ابتلای به HIV جانش را از دست داده بود. با کمک مددکاران اجتماعی، این دختر، فرصت این را یافته بود که در “دهکده توانمندسازی” (Empowerment Village) خانواده و اجتماع جدیدی را بسازد. یازده سال بعد، او برای اینکه بتواند دنیا را به مکانی بهتر تبدیل کند وارد دانشگاه شد و در رشته علوم اجتماعی مشغول تحصیل گردید.
سوجان از شهر داکای بنگلادش، از سطل زباله، کیسه های پلاستیکی جمع می کرد و می فروخت. او وقتی جوان بود یک بولدوزر از روی او رد شده بود و به همین دلیل، یک پایش را از دست داد. به واسطه گروهی از مددکاران اجتماعی که پیشتر به ۶۰۰ زباله گرد دیگر برای تشکیل یک انجمن شناخته شده عدالتخواه کمک کرده بودند، سوجان در حال حاضر به شغل خیاطی اشتغال دارد و فعالانه به همان انجمن و هدفهایش کمک می کند.
سوسان از گلاسکو به یک انجمن اسکاتلندی متشکل از ۲۵۰۰ فرد ترخیص شده از مراکز دولتی پیوسته است. این گروه از همدیگر حمایت و از حقوق خود دفاع می کنند. ماه گذشته، این دختر و سایر اعضای این انجمن، با نخست وزیر اسکاتلند دیدار کردند و توانستند حمایت او را برای ایجاد یک کمپین سراسری در مبارزه با برچسبهای اجتماعی که ترخیص شدگان با آن مواجهند جلب کنند.
جمشید از تهران ایران، ده سال معتاد به هروئین بود اما امروز یک روانشناس تحصیلکرده است و یکی از اعضای یک انجمن نیرومند ۲۵۰۰ نفره است که به سایر افراد معتاد کمک می کنند که معنا، جهت، اجتماع و غرور را در یک زندگی عاری از اعتیاد پیدا کنند.
داستان زندگی همه این افراد جوان یک جزء مشترک دارد: آنها به انجمن هایی تعلق دارند که بر عشق، مراقبت و مسئولیت پذیری نسبت به یکدیگر مبتنی است و به شدت از {حقوق و} جایگاه اجتماعی شان دفاع می کند. در هر یک از کیسهای گفته شده، با اعضای انجمن ذیربط، با همان کرامت و حقوقی رفتار می شود که با سایر اعضای جامعه رفتار می شود. از آنها خواسته می شود تا بر آنچه در آن انجمن رخ می دهد تأثیر بگذارند و نقش رهبرانه خود را ایفا کنند.
اعضای این انجمن ها، با اعتماد به نفس و با دانش سخن می گویند و آرمانشان ایجاد جامعه ای است که همه در آن مشارکت داشته باشند و دیده شوند و به این آرمان متعهدند؛ بدون توجه به اینکه کجا به دنیا آمده اند و چه سختی هایی را از سر گذرانده اند. اعضای این انجمن ها می دانند که علقه هایی دارند، کسانی را دارند که به آنها عشق می ورزند، جایی را دارند که با افتخار در آن می ایستند و می دانند که نقشی برای ساختن دنیایی بهتر دارند.
پشت صحنه همه اینها، مددکاران اجتماعی وجود دارند که فراتر از شرح وظایف مورد انتظار شغلی و فراتر از محدودیتهای اداری سازمانهای خدمات اجتماعی کار می کنند. آنها جلسات متعددی را در جامعه برگزار می کنند تا دغدغه های مشترک را شناسایی نمایند، چارچوبها را تشکیل دهند و اجتماعات را به منابع موجود وصل کنند.
همانگونه که حسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران توضیح می دهد، ” این همان رویکرد توانمندسازانه مددکاری اجتماعی است.” به عقیده او: ” برای یک مددکار اجتماعی هیچ چیز جذاب تر از این نیست که ببیند کسی که قبلا به او کمک کرده، امروز با همان اصول مددکاری اجتماعی به دیگران کمک می کند و این چرخه کمک در سراسر جامعه جریان می یابد. وقتی این را می بینیم، می فهمیم که کارمان موفقیت آمیز بوده است”.
در بسیاری از کشورها حمایتهای مددکاران اجتماعی برای ساختن جمعیت های فعال و عاشقانه اصلا آسان نیست ، به ویژه وقتی سازمانهایی که در آن کار می کنند عاری از عشق اند و از صحبت درباره تغییر اجتماعی اجتناب می کنند. این وضعیت باعث می شود که مددکاران اجتماعی احساس کنند درون محدودیتهای بروکراتیک که اخلاق حرفه ای شان را خدشته دار می کند گیر کرده اند و در حال فرسوده شدن هستند. اما بسیاری از آنها در همان شرایط هم راهی پیدا می کنند و اینجاست که رویکرد مددکاری اجتماعی به بهترین شکلش رخ می نماید.
شعار روز جهانی مددکاری اجتماعی در روز سه شنبه امسال (۲۰۱۹) ترویج اهمیت روابط انسانی است. فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی، سعی دارد نقش آنهایی را که فراتر از حوزه سازمانهای خدمات اجتماعی کار می کنند برجسته سازد.
در روز جهانی مددکاری اجتماعی و در واقع هر روز، ما می خواهیم توسعه جامعه و انجمن هایی را ببینیم که همه اعضایش با هم برابرند و در همه عمر، راهنمایی و روابط حمایتگرانه دریافت می کنند- یعنی دقیقا همان چیزی که هدف همه سازمانهای خدمات اجتماعی است. بگذارید مددکاران اجتماعی کارشان را انجام دهند- یعنی ارتقاء و تحقق روابط انسانی که رواج عشق، رفاه و حقوق را برای همه مردم به ارمغان خواهد آورد.
روری تروئل، دبیرکل فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی. ۱۹ مارس ۲۰۱۹
می توانید اصل پیام را به زبان انگلیسی در نشانی زیر ببینید:
https://www.theguardian.com/society/2019/mar/19/social-workers-more-than-just-pick-up-pieces