یادداشت رئیس انجمن در واکنش به قتل کودکان در جنگ
این روز ها اخبار و تصاویر نگران کننده ای در خصوص وضعیت کودکان منتشر می شود که آخرین آن اتفاقی بود که در بیمارســتانی در غزه برای کودکان افتاد. متاسفانه در جنگهای مختلف در تمام دنیا ما شاهد بی پناهی کودکان هستیم. کودکانی که نه نقشی در ایجاد جنگ دارند و نه نقشی در مدیریت جنگ دارند ، بلکه فقط قربانی جنگ هایی هســتند که بــا امیال و امراض سیاسی و جغرافیایی و غیره در جاهای مختلف اتفاق می افتد. ما آثارش را در جنگ تحمیلی عراق بر ایران دیدیم. در بمباران های اخیر و حملات اسراییل نیز کودکان زیادی از بین می روند یا دچار آسیب روحی و جسمی می شوند. آثار جنگ روی کودکان کوتاه مدت نیست. این آثار سال یان سال با آنها خواهد ماند و می تواند روی سلامت همه جانبه، آینده و ایفای نقش های شان در آینده تاثیر منفی بگذارد. ای کاش جنگی نبود و ما شاهد خونریزی نمی بودیم و ای کاش در جنگ ها کودکان بی پناه، قربانی نمی شدند. اتفاقی که برای غزه افتاد و حتی کودکانی که در زلزله ها آسیب می بینند همانطور که در هرات افغانستان رخ داد و در بحرانه ای طبیعی دیگر، باعث می شود کودکان تحت تاثیر این بحران ها قرار می گیرند. در چنین شرایطی حمایت های روانی – اجتماعی از کودکان باید تقویت شوند و بچه های درگیر با جنگ و کودکانی که از بحران های طبیعی وغیرطبیعی تاثیر می پذیرند نباید رها و تنها شوند. گرچه باید اعتراف کنیم که برنامه های مشخص و مدونی برای جلوگیری از عوارض منفی ناشی از این جنگ ها نداریم ولی این را بپذیریم؛ چه بخواهیم چه نخواهیم جنگ روی کودکان تاثیرات منفی خودش را خواهد گذاشت. کودکانی که فقط باید هزینه این جنگ ها را پرداخت کنند و هیچ نفعی از این جنگ ها نمی برند. ماهیت جنگ این است که بچه ها بیش از همه از همه تاثیر می پذیرند و آســیب می بینند که خیلی از این آسیب ها و پیامدها در بلندمدت خودش را نشان می دهد. حتی بچه هایی که سرپرستان خود را از دست می دهند و کسی نمی تواند جایگزین والدین شان شود. لذا این عوارض برای این بچه ها مانا و ماندگار است.
سید حسن موسوی چلک
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران