کنگره ۶۰ سال، راه نپیموده و حرفهای نگفته- مجید هوشمند
در جامعه ایرانی از شصت سال پیش شرایط خاص اجتماعی، ارائه خدمات مددکاری اجتماعی را به صورت یک نیاز اجتماعی مطرح کرده بود. نیازی که برخاسته از بطن جامعه بوده و باید از طرف نهادهای دولتی و غیر دولتی به آن پاسخ داده می شد.
شکل گیری آموزشگاه عالی خدمات اجتماعی در سال ۱۳۳۷ و پرورش مددکاران اجتماعی اولین گام در جهت پاسخگویی به آن نیاز بود. با ورود مددکاران اجتماعی به جامعه و شروع فعالیتهای آنان، حرفه مددکاری اجتماعی در کنارحرفه های یاورانه دیگر به صورت گمنام فعالیت خود را شروع نموده و خدمات شایانی به جامعه ارایه نمود .
امروزه که پیچیدگی و دشواریهای جامعه بشری و همچنین فشارهای روانی ناشی از زندگی پر هیاهوی قرن حاضر و آسیب های اجتماعی چندین برابر شده ضرورت ارایه خدمات مددکاری اجتماعی نیز در جهت تحقق سلامت اجتماعی دو چندان گردیده است .
اگر چه مددکاران اجتماعی در سازمانهای دولتی مختلف و نهادهای غیر دولتی با ارایه خدمات تخصصی مددکاری اجتماعی تمام توان و تلاش خود را در جهت توانمند سازی افراد و جوامع بکار بسته اند تا در شرایط اجتماعی نابرابر افراد نیازمند و آسیب دیده به صورت برابر برای مقابله با مشکلات زندگی و رضایتمندی بیشتر از خدمات حرفه مددکاری اجتماعی بهره مند شوند اما سوال اساسی این است آیا می شود حرفه ای آن هم در حوزه اجتماعی، شصت سال قدمت داشته باشد اما اکثریت جامعه از وجود آن بی خبر باشند؟
شاید ماهیت رشته مددکاری اجتماعی ایجاب می کند همانند اصول آن حرفه ، فعالیتهای مددکاران اجتماعی نیز در تبعیت از اصل راز داری در جامعه پنهان بماند اما این امر نمی تواند پاسخ دقیق سوال مذکور باشد . بر اساس شرایط امروزی جامعه مددکاران اجتماعی باید بیش از پیش دست بکار شده و در جهت مقابله با آسیب های اجتماعی ، تحقق سلامت و عدالت اجتماعی، تقویت روحیه نشاط، مهربانی اجتماعی و توانمند سازی افراد جامعه فعالیت های روز افزون داشته باشند.
مادامی که جامعه از حرفه مددکاری اجتماعی و نقش مددکاران اجتماعی در توسعه رفاه و بهزیستی شناخت درستی نداشته باشد فعالیتهای این حرفه تاثیر زیادی به حال جامعه نخواهد داشت. البته شاید در بعد فردی شاهد موفقیت هایی باشیم اما در بعد اجتماعی و کارهای کلان جامعه، این توفیق به دلیل عدم شناخت متقابل حاصل نخواهد شد.
بر این اساس برگزاری کنگره بین المللی ۶۰ سال مددکاری اجتماعی فرصتی است برای تحلیل وضعیت گذشته ، حال و آینده این حرفه و یافتن پاسخ دقیق سوال مطروحه فوق. پاسخی که شاید چراغ راهنمای مددکاران اجتماعی برای راه نپیموده و حرفهای نگفته باشد . البته نباید فراموش کرد که این امر فرصتی دوباره برای تجلیل از بزرگان ،اساتید گرامی و پیشکسوتان این حرفه نیز هست. آنان که چون شمع روشنی بخش این راه شصت ساله بوده و افتخار بزرگ جامعه مددکاری اجتماعی ایران عزیز هستند.
مجید هوشمند
مددکار اجتماعی
