یادداشت: بودجه امسال درد فقرا را بیشتر می کند
یکی از وظایف دولت‌ها در تمامی جوامع و در تمامی ادوار، توجه خاص‌تر به اقشاری است که به هر دلیلی برای تامین نیازهایی که حقوق‌شان هست، مشکلاتی را دارند. از جمله اینها فقرا هستند و بخشی از این فقرا، تحت پوشش سازمان‌های حمایتی و نهادهای عمومی غیردولتی قرار می‌گیرند و بخش عمده‌ای هم ممکن است اصلا تحت پوشش نباشند. با توجه به اینکه دولت‌ها این وظیفه‌شان را در جاهای مختلف می‌توانند انجام دهند و از جمله لوایح بودجه‌ای که هر سال تهیه و برای مجلس ارسال می‌کنند. هیچکس منکر این نیست که الان شرایط اقتصادی‌مان خوب نیست و آن حمایت‌هایی که الان دارد انجام می‌شود برای خانواده‌های نیازمند با واقعیت خط فقر فاصله زیادی دارد. الان خانواده‌های یکنفره حدود ۵۷۰هزارتومان و پنج نفره بالغ بر یک میلیون و ششصد تا هفتصدهزار تومان یارانه مستمری دریافت می‌کنند ولی واقعیت این است که در کجای ایران یکنفر می‌تواند با این مبلغ زندگی کند درحالی که خیلی از این افراد مشکل مسکن دارند و از داشتن مشاغلی حتی با درآمدهای حداقلی هم محرومند. یک جاهایی که دولت‌ها باید توجه ویژه‌تری بکنند هم بر مبنای اصول ۲۱ و ۲۹ قانون اساسی و هم قوانین دیگری که در این حوزه برای سازمان‌ها وجود دارد، هم قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه، قانون تاسیس و اساسنامه سازمان‌ها، قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی و قوانین متعددی که در این حوزه داریم. من به عنوان یک مددکار اجتماعی واقعا نگران فقرا در سال آینده هستم یعنی دردی که اینها تحمل خواهند کرد با این بودجه اصلا تسکین پیدا نخواهد کرد حتی موقت. یعنی سال آینده سال سختی برای فقرا و خانواده‌های نیازمند خواهد بود با این توضیح که همین الان هم خط فقر با حمایت‌های رسمی که دولت در قالب مستمری ماهانه دارد پرداخت می‌کند، فاصله زیادی دارد و چشم‌انداز مثبتی مبنی بر اینکه شرایط ما بهتر شود، نیست همان‌طور که شاهد رشد نرخ دلار هستیم لذا سال آینده شاید از نظر من سالی باشد که دیگر با سیلی هم شاید نتوانند صورتشان را سرخ نگه دارند. این توضیح هم لازم است که این شرایط اقتصادی منجر به این شد که به نسبت گذشته مشارکت‌ها و مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها کمتر شده چون خود بنگاه‌ها هم دچار مشکل هستند. به ویژه اینکه باز هم بودجه سال آینده را بیشتر بر محور مالیات بستند درحالی که افزایش مالیات بیکاران بیشتری را تحویل جامعه خواهد داد و بنگاه‌ها شرایط سخت‌تری خواهند داشت و این شرایط سخت بنگاه‌ها می‌تواند عاملی باشد که با مشارکت حداقلی‌شان برای کمک به خانواده‌های نیازمند هم حداقل‌تر می‌شود و این اصلا نشانه خوبی نیست. انتظار ما این بود که در این شرایط بد اقتصادی این توجه صورت بگیرد. گرچه مجلس هم نمی‌تواند بار مالی دولت را زیاد کند چون شورای نگهبان مخالفت می‌کند. لذا به شخصه نگران این موضوع هستم و خود این نگرانی می‌تواند عاملی باشد که نگرانی‌های دیگر را هم به دنبال داشته باشد. تاثیری که روی خانواده و خدای ناکرده روی جرائم و طلاق و آسیب‌ها و غیره خواهد گذاشت. کارتن‌خوابی، رها کردن، بی‌خانمانی از جمله موضوعاتی است که ممکن است سال آینده بروز بیشتری در جامعه داشته باشد. از الان درد فقرای سال آینده را داریم حس می‌کنیم و امیدواریم که اتفاق نیفتد و هوشمندی به خرج دهند.