تجهیز مددکاران اجتماعی به ابزار دفاع شخصی با ارزشهای مددکاری در تضاد است
برای جلوگیری و حتی مقابله منازعات فیزیکی باید از سازوکار قانونی موجود بهره برد و تا زمانی که مراجع قضایی و انتظامی هستند چرا باید چنین دیدگاهی مطرح شود که شأن مددکاری را خدشه دار کند.
ایلنا: رییس انجمن مددکاران اجتماعی گفت: تجهیز مددکاران اجتماعی به ابزار دفاع شخصی تصمیمی اشتباه و با ارزشهای مددکاری در تضاد است.
سید حسن موسوی چلک در گفتگو با خبرنگار ایلنا با اعتراض مسئله تجهیز مددکاران اجتماعی به ابزار دفاع شخصی گفت: مطلبی مطرح شده است که مددکاران اجتماعی به تجهیزات دفاع شخصی مجهز شوند که باید به عنوان رییس انجمن مدکاران اجتماعی بگویم که این یک تصمیم غیرکارشناسی و اشتباه است و با ارزشهای مددکاری اجتماعی در تضاد است.
وی تصریح کرد: هر حرفه ای و هر شغلی که با ارباب رجوع سروکار دارد ممکن است با مشکل نزاع و درگیری فیزیکی مواجه باشد و به عنوان مثال یک مدیر اداره، یک پزشک در بیمارستان و یک راننده تاکسی ممکن است با افرادی که به آنها مراجعه می کنند چنین مشکلی پیدا کنند. آیا ما باید همه مشاغل را به تجهیزات دفاع شخصی مجهز کنیم؟
وی ادامه داد: بارها در روز خبرنگار تصاویری منتشر می شود که خبرنگار کتک خورده است و یا امنیت در زمان تهیه خبر نداشته است آیا باید خبرنگاران را هم به چنین لوازمی مجهز کنیم.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی گفت: طبیعتا در حوزه مددکاران اجتماعی نیز ممکن است بین ممدکار با مددجو نزاعی پیش بیاید و ممکن است تعرض فیزیکی هم به مددکار بشود. آیا منطقی ایت که ما بگوییم مددکاران باید چنین تجهیزاتی در اختیار داشته باشند.
موسوی چلک اظهار داشت: چنین تفکری با روح مددکاری اجتماعی و ارزشها و اصول آن در تضاد است و دیدگاه غلطی است.
وی گفت: در مددکاری اجتماعی ما با مددجویان خود معرف سر وکار داریم و البته مشکلات موجود را برای مددکاران انکار نمی کنیم اما اصل برای یک مددکار تکریم مددجویان است نه اینکه ما اعلام کنیم مددکاران برای حفاظت از خود باید لوازم دفاع شخصی با خود حمل کنند و در زیر میز محل کارشان این ابزار را نگهداری کنند. این توهیمن به مددجویان است.
وی تاکید کرد: برای جلوگیری و حتی مقابله منازعات فیزیکی باید از سازوکار قانونی موجود بهره برد و تا زمانی که مراجع قضایی و انتظامی هستند چرا باید چنین دیدگاهی مطرح شود که شأن مددکاری را خدشه دار کند.
وی افزود: این چه منطقی است که با گزارش یک یا دو درگیری و یا ده درگیری چنین تصمیم غیر کارشنلسی و فاقد منطق درست بگیریم و من به شدت منتقد چنین طرز تفرکی هستم.
این فعال حوزه مددکاری اجتماعی با اشاره به تصمیم گیری های اینچنینی به جایگاه مددکاری خدشه وارد می کند خاطر نشان کرد: مدیران غیر متخصص با تصمیم گیری های غیر کارشناسی که البته تعمد هم ندارند؛ نه تنها کمکی به مددکاری اجتماعی نمی کنند بلکه چنین تصمیماتی مانند کسی است که می خواهد ابرو را ترمیم کند اما چشم را کور می کنند.
وی گفت: این نگاه آسیب جدی به این حرفه وارد می کند و معتقدم هر کسی باید کار خودش را بکند و قطعا حاذق ترین پزشک نمی تواند به اندازه ضعیف ترین مددکار عمل کند و همینطور حاذق ترین مددکار نیز نمی تواند جای پزشک هر چند ضعیف را بگیرد.
وی اظهار داشت: ممکن است آقایان از سر دلسوزی چنین تصمیمی گرفته باشند اما یک مددجو وقتی روبروی مددکار می نشیند بدون هیچ واهمه ای باید با مددکار ارتباط برقرار کند و مددکار نیز باید با چشم و گوش سوم ببیند و بشنود و اگر جایی امنیت نبود از نیروهای انتظامی و قضایی می توان بهره برد و این موضوع با برقراری هماهنگی با مراجع قضایی و انتظامی قابل حل است.
وی گفت: ما به شدت معترض چنین تصمیمی هستیم و این موضوع را به صورت مکتوب به رییس سازمان بهزیستی نیز منتقل خواهم کرد.